2006-09-25

trzymać kciuki !

ehhh jutro rano kładę się w szpitalu ... boję się jak cholera! trzymać kciuki żebym szybko wróciła i żeby ta cholerna blizna nie była taka wielka :( czekam na smski bo będę się tam strasznie nudzić i jakieś info od was będą mi baaardzo potrzebne.

chce to wreszcie mieć za sobą, a jednocześnie wolałabym, żeby wogóle to się nie zdarzyło.

2006-09-24

Świąteczne pierogi

24 grudnia po pomalowaniu łazienki na śródokręciu ( i wypiciu litra winka) M wraz ze Złośnicą udały się do Kuka aby pomóc w przygotowaniach do wigilii. Właściwie wszystko było gotowe. Pozostało tylko ulepić pierogi. Ciasto było, farsz był, została tylko najlepsza część - wycinanie i lepienie. W tym czasie Pati i Bartki(nazwijmy ich opozycją) udawali obrażonych na M i Złośnicę za ich świetne humory ( no bo za cóż by innego). Opozycja rozłożyła się w Mesie i udawała, że bojkotuje święta zagłuszając świąteczne amerykańskie szlagiery hip-hopowym chłamem. Złośnica wraz z M postanowiły przekupić ich winkiem i uśmiechem (a przynajmniej przeciągnąc na swoją stronę Pati) . Plan częściowo się powiódł. Wkrótce 3 niewiasty rozpoczęły pracę zamknięte od środka w kambuzie , aby hip-hop nie zakłócał ich śpiewu (a trzeba wam wiedzieć, że drzwi do kambuza są jak drzwi do pilnie strzeżonego skarbu - grube, stalowe i niemalże dźwiękoszczelne). Ponieważ w lepieniu pierogów idealnie pomaga wino, dziewczęta humory miały doskonałe. Doprowadziło to do powstania ogromnej ilości pierogów (jedliśmy je jeszcze długo po świętach) oraz wywiązania się bitwy na mąkę. Mina Kuka gdy zobaczył swoje królestwo pokryte grubą warstwą mąki jest niedoopisania.Całe szczęście afery nie było a opozycja wzięła prysznic (pierwszy od kilku dni :P ), ubrała się w czyste ciuszki i od razu poczuła się lepiej.

wyjechane święta

Świeta Bożego Narodzenia roku pańskiego 2004 spędziłam w odległej o około 8 tyś km Gujanie Francuskiej. Były to bardzo egzotyczne święta. Nie tylko ze względu na odległość od domu, czarnego świętego mikołaja i brak śniegu ale również ze względu na sposób przygotowań i przeżywania tychże świąt. W Polsce to czas bardzo wzniosły. Przysłowiowa "magia świąt" dopada wszystkich. Jedni je kochają inni nienawidzą. Nastrój świąteczny budujemy powoli już od listopada, kiedy to w sklepach pojawiają się pierwsze ubrane choinki i rusza cała kampania świąteczna. W Gujanie było inaczej. Choinki w sklepach pojawiły się kilka dni przed świętami (ubrana w krótkie spodenki i nieprzyzwoicie opalona zrobiłam sobie zdjęcie z choinką). W wigilię w porcie nikt nie pracował, ale odbywała się "firmowa wigilia" mnóstwo na niej było szampana i pysznych ciast ( mniam mniam załapałam się - co prawda tylko jedna dusza mówiła po angielsku, ale wszyscy byli bardzo przyjażni i uśmiechali się do mnie równie głupio jak ja do nich). Nikt się nie spieszył. Na statku w wigilię rano trwały jeszcze normalne prace bosmańskie. Ja wraz z M zabrałysmy się za malowanie łazienki niemiłosiernie katując pozostałych zawodzeniem przy ustawionym na repeat Karpiu z 2000 roku. Dopiero wieczorem, gdy zaczeliśmy powoli zbierać się żeby zasiąść do kolacji, można było odnależć uroczysty nastrój. Wcześniej wszyscy latali dzwnoić do rodzin i przyjaciół aby złożyć życzenia. Miny były niewyrażne i widać było, że bardziej niż zwykle tęsknimy za domem. Gdy życzenia już dotarły do domów, zaczeliśmy zwracać na siebie większą uwagę . Każdy (nawet chieff) ubrany był odświętnie (tzn. czysto ), niektórzy nawet przypomnieli sobie, że istnieje coś takiego jak buty i skarpetki. W zdecydowanie lepszych humorach podzieliliśmy się opłatkiem i zaczeliśmy jeść. Powiem wam w tajemnicy, że najbardziej smakowały mi pierogi (to odrębna historia) i rodzynki z ciasta bosmana. Podziękowania również dla babci M za przepyszną wiśniówkę ! Pierwszy i drugi dzień świąt spędziliśmy prawie tak samo jak w kraju tzn objadaliśmy się tym co zostało, wybrałiśmy się na wycieczkę (zamiast bitwy na śnieżki była wyprawa pontonem w poszukiwaniu krokodyli) i wylegiwaliśmy się - z tą różnicą, że zamiast przed tv , my leżeliśmy w hamakach z piwkiem w ręku. To były niezwykłe swięta. Był zastawiony stół, opłatek, była choinka i kolędy też były. Przy stole usiadło 11 osób, których w żaden sposób nie można nazwać rodziną.To były bardzo "inne" święta. Dzięki nim następne święta spędzone w domu przeżywałam podwójnie. Doceniłam co to znaczy rodzina i zrozumiałam jak bardzo mi ich rok wcześniej brakowało.

2006-09-23

dla nich to MAŁO ...

Okazało się, że radio i telewizja już politykom nie wystarczają. Gazety to też za mało. Aktorzy sceny politycznej IV RP zabrali się za pisanie blogów ! Jak na komendę we wrześniu siedli do klawiatur i stuk stuk nastukali(fakt na niektórych archiwum sięga sierpnia a nawet lipca). Czyżby zbliżały nam się wybory ?? oto kilka linków znalezionych w 10 minut ...

http://tszczypinski.blog.onet.pl/
http://ryszardczarnecki.blog.onet.pl/
http://kmarcinkiewicz.blog.onet.pl/
http://wierzejski.blog.onet.pl/
http://senyszyn.blog.onet.pl/
http://waldemarpawlak.blog.onet.pl/

ciekawych rzeczy można się dowiedzieć .... np że pani Senyszyn wraz z panami Czarneckim i Onyszkiewiczem debatowali o przestrzeni kosmicznej, obronie i europejskim bezpieczeństwie na seminarium Europejskiej Agencji Kosmicznej w Gujanie Francuskiej. Tylko co Polska może powiedzieć takiego ważnego o wysyłaniu w kosmos satelit, że musi wysyłać tam aż 3 swoich przedstawicieli ?
.... cóż, przynajmniej czytając ich opisy powspominałam jak to było spędzić święta w Gujanie Francuskiej . Dość już tego politykowania !

ps. Jak ktoś chciałby wygrać wycieczkę "po sejmie" z pania Senyszyn w roli przewodnika powinien jaknajszybciej napisać limeryk. Szczegóły konkursu na w/w stronie posłanki Senyszyn.
Do dzieła !

Miłość jest ślepa

Byli ze sobą pięć lat. Ona straciła prawie wszystkich znajomych. Poddała się jego woli, żeby tylko nie odszedł. Robiła wszytko tak jak chciał. Zmieniła styl ubierania się, zapuściła włosy. Nigdy nie wyłączała komórki, na wypadek gdyby on zadzwonił. Podała mu numery telefonów koleżanek, z którymi sporadycznie się widywała, żeby mógł sprawdzić czy rzeczywiście tam jest. Znał jej każdy krok. Spowiadała się z każdej minuty spędzonej bez niego. Mimo, że wszyscy w okół mówili jej, że zrobiła z siebie niewolnice, ona była szczęśliwa. Rezygnowała z wakacji bo on nie dostał urlopu. Za każde jego "kocham" gotowa była zrobić wszystko o co ją poprosi. Po pięciu latach odszedł do innej. Zarzucił jej brak własnego zdania i nudę. Wpadła w panikę. Jej świat się zawalił. Usiłuje teraz pozbierać resztki własnego ja i dziwi się, że tak niewiele z tego "ja" zostało.

Dla mnie to jest zwykły drań i wyzyskiwacz. Dla niej prawie bóg.

Miłość wyraża się poprzez szacunek - nie przez kwiaty i misie.

2006-09-22

Proszę państwa oto Alf - dla przyjaciół Szekla



Mówili, że słońce kręci się wokół ziemi - mylili się.
Mówili, że Kopernik była kobietą - mylili się.
Mówili, ze tylko Alf ma 7 zołądków - ojjj jak bardzo się mylili .... na zdjęciu pies którego całe wnętrze zajmują żołądki(przynajmniej 9) ... proszę państwa oto pies którego sensem istnienia jest jedzenie. Wyłudzanie czegokolwiek co da się zjeść jest dla niej czynnością, która ma wszystkie inne pod sobą. Aby zdobyć smakowity kąsek nie cofnie się przed niczym . Nie dajcie się zwieźć tym oczom ! Posted by Picasa

tajemnicze zniknięcia owoców - zagadka rozwiązana




Zbierałam owoce na kompot. Czerwony agrest był wyjątkowo dobry więc zatrzymałam się przy nim i podjadałam prosto z krzaczka. Lady siedziała obok i bacznie mi się przyglądała.Chcesz ? -zapytałam rozbawiona.Wybałuszyła oczy i nastawiła uszy na odbiór. Słowa "chcesz" i "masz" kojarzą się jej tylko z czymś smacznym i godnym uwagi. Podrzuciłam agrest. Lady perfekcyjnie złapała go w locie. Początkowo lekko zdziwił ją nieznany dotąd smak, ale po chwili poprosiła o jeszcze zostawiając głębokie ślady po pazurach na mojej delikatnej skórze. Dałam jej 2 lub 3 słodkie kuleczki i poszłam do domu, no bo rodzina domagała się kompotu. Następnego dnia połowy owoców na krzaczku agrestu już nie było. Nakrzyczałam na bogu ducha winnych rodziców, że samolubnie zjedli najlepsze owoce i poszłam pozrywać resztę. Wielkie było moje zdziwienie gdy w ogrodzie złapałam kradzieja na gorącym uczynku. Przez dłuższą chwilę przyglądałam się jak Lady delikatnie przednimi ząbkami lapie owoc i odciąga do tyłu tak żeby nie włożyć pyska w złowrogie kolce. Przegoniłam małpiszona i wyzbierałam resztę z krzaczka.

Od tamtej pory wcale nie dziwi mnie znikanie śliweczek, jabłuszek ,gruszek czy porzeczek i malin. Znikają tylko dojrzałe owoce i tylko te najładniejsze. Natomiast bardzo zdziwił mnie widok skaczącej Lady po wiśnie ... a wyciąganie marchewki prosto z ziemi po tym jak podpatrzyła jak robi to mama to już zupełnie inna historia ... ehhh nic nie może się czuć bezpiecznie w moim ogrodzie.

 

2006-09-19

Polecam polecone


PISZ CZYTELNIE - Wady, które u nich widzimy, są przeważnie naszymi własnymi. "Przepraszam, panie profesorze", powiedział bojaźliwy uczeń. "Nie mogłem odczytać, co pan napisał na marginesie mojego ostatniego wypracowania". "Kazałem ci pisać bardziej czytelnie", powiedział nauczyciel.

tekst pochodzi ze stronki, którą polecił mi Urwi. 
Niniejszym ja również ją wam polecam  :

  http://www.sm.fki.pl/demello.php?nr=Modlitwa_Zaby



 

robi się strasznie


on (18-09-2006 21:40)
dzis przezylem szok
on (18-09-2006 21:40)
moj mlodszy brat byl na lekcji patriotyzmu
on (18-09-2006 21:40)
kazano mu sie ubrac na"galowo"i isc na jakas msze...
on (18-09-2006 21:40)
robi sie strasznie.....


Zaczynam się poważnie martwić o przyszłość naszego narodu. Nie dość, że oblana matura upoważnia do podjęcia studiów to jeszcze niszczą dzieciakom psychikę obowiązkowymi mszami. Nazwali to lekcjami patriotyzmu .... słabo mi !

Panie ministrze Giertych ... miej pan litość !!!


 

2006-09-18

dzień jeden z wielu podobnych


Na pokładzie było tego dnia wyjątkowo wesoło. Złośliwość goniła złośliwość, żart ścigał się z żartem. Wszystkich bolaly już mięśnie twarzy no i brzucha od ciągłego rechotania godnego rasowych ropuch. No i właśnie w tak sielankowej atmosferze towarzystwo wpakowało się na mieliznę, o istnieniu której przynajmniej połowa załogi doskonale wiedziała. Między salwami śmiechu bardziej doświadczeni załogowicze (żeby nie powiedzieć załoganci ) udzielali sprzecznych wskazówek. "kręć korbą od siebie" słychać było niemal jednocześnie z "do siebie, podnosi się do siebie ". W skutek dezinformacji zagubiony pan M kręcił raz w jedną raz w drugą stronę w efekcie czego mocno już sfatygowana, stalowa linka stanowiąca fał miecza , poplątała się jeszcze bardziej a na jej powierzchni rozpanoszyły się "wszy". Zwierzątka złośliwe są to ponad miarę. Gdy już udalo się opuścić mieliznę, nie udało się opuścić miecza, bo te cholerne wszy skutecznie zablokowały fał. Smiechy lekko przycichły.Po dopłynięciu do pomostu zadecydowano, że duży i ciężki grot,wraz z innymi ciężkimi rzeczami zostanie złożony na brzegu, aby łatwiej dało się przechylić i tak dość ciężki jacht. Gdy fał miecza został doprowadzony do jako takiego porządku a z wypełnaijących skrzynkę mieczową wodorostów powstała sałatka można było uznać akcję za zakończoną pełnym sukcesem. Rozradowani i znów pełni humoru odpłyneli spory kawałek na pagajach i nagle rozległ się niepochamowany śmiech jednej z załogantek. Trudno było pozostałym ustalić powód tego wybuchu gdyż wyżej wspomniana zapowietrzyła się i niezrozumiałe było jej bełkotanie. Po chwili jednak zrozumieli . Dalsza żegluga nie była możliwa. Grot pozostał na brzegu.
UWIELBIAM MAZURSKIE DNI PEŁNE HUMORU.

2006-09-16

instrukcja obsługi


Nigdy nie czytałam instrukcji obsługi. Jakoś wydawało mi się, że do wszystkiego dojdę sama (prędzej lub później). Kupiłam monitor i dostałam polecenie przeczytania istrukcji. W ruch poszedł słownik i jakoś przebrnęłam przez anglojęzyczną informację na temat funkcjonowania monitora. Gdy już wiedziałam wszystko co producent uznał, że powinnam wiedzieć, wrzuciłam instrukcję do pudła i z wielkim hukiem zatrzasnełam. W tym momencie oczom moim ukazała się ... instrukcja w języku polskim dołączona w odrębnym woreczku przyklejonym do pudełka. Wrrr czy ja wszystko muszę sobie utrudniać ????

 

"niech się dzieje wola nieba z nią się zawsze zgadzać trzeba"


Już za parę dni za dni parę wezmę parę stów i piżamę ...

.... położę się grzecznie w szorstkiej pościeli, która już dawno przestała być biała. Do uszu włożę słuchawki od mp3 playera i spróbuję nie myśleć. Zamknę umysł na 7 dni . Skupię się na odcinaniu od siebie wszelkich myśli. Gilotyną niepamięci zabiję wszelkie niepokoje dręczące mnie od dnia, gdy na skierowaniu pojawiła się data 26 września 2006. Będę dzielna jak piraci wieszani na rejach. Nie będę myśleć o bólu, o strachu, o śmierci. Bez słowa pozwolę kłóć moje opalone sycylijskim śłońcem ciało. Pozwolę utoczyć sobie krwi, w której jeszcze niedawno pełno było endorfin i diabelnie pysznego czerwonego wina. Ze spokojem pojadę na salę i dam się pokroić . Nie. Nie płaczę teraz. Nie będę płakać wtedy. Piraci nie płaczą. Będzie co będzie. Już się nie buntuję. Poddałam się. Tylko proszę.... nie każcie mi się uśmiechać.

 

2006-09-13

"rola palmy kokosowej w zyciu eskimosa"


zadanie z pozoru wydaje się być trudne, jednak jest niczym przy wyprowadzaniu dowodu na wyższość świąt wielkanocnych nad świętami Bożego narodzenia. Palma kokosowa odgrywa znaczącą rolę w życiu eskimosa. Szczególną rolę odgrywa w części mózgu odpowiedzialniej za relaks i wypoczynek. No bo o czym marzyłby eskimos podczas niemiłosiernie długiej nocy polarnej gdyby nie mógł wyobrażać sobie złocistej plaży, hamaka i pinacolady podawanej przez piękną mieszkankę malutkiej karaibskiej wyspy ? Jak biedny eskimos mógłby normalnie funkcjonować gdyby jego marzenia pozbawione były tak barwnej sceny jak spadający i rozlupujący się orzech kokosowy z ktorego wypływa smaczny lepki płyn ? a drinki pite przez słomkę ze skorupy orzecha koksowego? a murzynki z wachlarzami z liści palmowych ? gdyby nie palma kokosowa eskimos pozbawiony byłby pięknych marzeń, a przede wszystkim chęci podróżowania. No bo wyobrażasz sobie karaiby bez palmy kokosowej ? albo gujanę ? tego się nie da wyobraźić ! to zabija wszelkie standardy wymarzonego raju. KROPKA

 

dziecko powiedziało :



- mamusiu a dlaczego tatuś musi iść do pracy ? - łkając zapytała 4 letnia dziewczynka
-  kochanie, tatuś musi zarabiać pieniążki na chlebek - odparła czule mamusia
- mamusiu a jak tatuś nie pójdzie do pracy to będziemy jeść samą szyneczkę ???



uwielbiam dziecięcą logikę !!!

 

2006-09-11

"węch jest najbardziej pamiętliwym ze zmysłów."


Zapamiętałam. Zapamiętałam zapach. Zapamiętałam zapach jego skóry. Byłam bezpieczna gdy unosił się w powietrzu. Rozlużniał mnie. Wywoływał uśmiech. Dawał szczęście.


Zapomniałam. Myślałam, że zapomniałam. Myślałam , że zapomniałam zapach jego skóry. Spotkałam go przypadkiem. wdarł się przez nozdrza paraliżując każdy zakamarek mojego ciała. Zabolało. Rozejrzałam się wokól.Oczy ledwo rozpoznały jego źródło. Podeszłam, przywitałam się, odeszłam. On pozostał. Dręczył mnie jeszcze przez kilka dni. By zakończyć te masochistyczne męki oddałam kurtkę do pralni.



 

2006-09-09

Cabo Verde - kilka słów o księżniczkach


hurrraaa widać ląd !!!! - zakrzyknął ktoś pokazując palcem w znanym tylko sobie kierunku.
hurrraaa - odpowiedział tłumek księżniczek* zbiegając pod pokład.

UWAGA QUIZ :

Po co pobiegły księżniczki ?

a) - skorzystać z prysznica po raz 3 w danym dniu i zmarnować w ten sposób 3 tony wody z cennych zapasów
b) - włączyć prostownice do włosów i rozpocząć prostowanie
c) - rozpaczliwie wybierać jaknajmniej pogięte ciuchy i dopasowywać buty (o zgrozo często na obcasach)
d) - nałożyć na twarz niespodziewanie dużą ilość makijażu
e) - spakować najpotrzebniejsze rzeczy do torebek
f) - pomóc kukowi w przygotoaniu kolacji
g) porozmawiać z kapitanem o historii Cabo Verde
h ) porozmawiac z kanclerzem o ustroju politycznym Cabo Verde

*Dla ułatwienia dodam, że księżniczka to zwierzątko płci żeńskiej (zdarzają się też meskie przypadki,jednak w w/w sytuacji brały udział tylko zwierzątka płci żeńskiej) przesadnie dbające o swój wygląd, mające w zwyczaju wyrzucać bosmanowi, że odważył się pomalować nagielbanki i nie poinformować ich o tym czym przyczynił się do zabrudzenia nowiutkich białych spodenek jednej z nich! Księżniczki mają też wrodzone zdolności do uszczuplania zapasów wody (aż strach pomyśleć co by było gdyby mocno już sfatygowana odsalarka odmówiła dalszej współpracy) ... dalszy opis sobie daruję bo obiecałam mamie, że nie będę złośliwa :)

 

Szczęśliwi czasu nie liczą

Szczęśliwi czasu nie liczą ...
                                              ... a ja dziś kupiłam sobie zegarek....

ps. może on tak jak busola kapitana Sparow pokaże mi właściwy czas, właściwy kierunek ..... może morze ... na morzu nic nie jest niemożliwe.

mój bardzo wolny czas.

Uciełam sobie dziś pogadankę z moim wolnym czasem. Otuliliśmy się kocem i z kubkiem ciepłego mleka wspominaliśmy wakacje. Cieplutko zrobiło się na sercu, a o szyby uderzył deszcz. Mój wolny czas stał się jeszcze wolniejszy i bardziej melancholijny. Zniknęła gdzieś iskra, która sprawiała,  że tak dużo go wypełniało. Cisza przestała być wrogiem a stała się przyjacielem. Tak proszę państwa ... nieuchronnie zbliża się jesień.  

2006-09-07

pirat przed telewizorem


11 wrzesnia (poniedziałek) o 17.15  kapitan "przeznaczenia" (czyt. Złośnica) 
zasiądzie przed małym, czarnym pudełkiem zwanym w świecie szczurów
lądowych  telewizorem i z zapartym tchem będzie ogłądać program "rozmowy w toku" (TVN - to taka mała wskazówka dla niewtajemniczonych). Gośćmi programu będą postacie znane w światku czytelników blogów m.in. podziwiany i uwielbiany przez Zlośnicę za łatwość pisania i niesamowite poczucie humoru (tak tak mała reklama - non profit) WAWRZYNIEC PRUSKY (adres bloga w linkach) a więc ....
dalej bracia do lin  yyyy  telewizorów !!!!
Ahoj !

2006-09-06

Faceci to dzieci - czyli kilka slów o zabawkach

Stara prawda mówi, że chłopcy nigdy nie dorastają, z wiekiem zmieniają tylko zabawki na droższe i bardziej skąplikowane.  Jest w tym sporo racji. Dziś jeden taki słodki dzieciak kupił sobie nowy telefon. Od kilku godzin siedzi i się bawi. Przeżywa tą zabawkę jak mrówka okres. Chwilę temu sam to zauważył. Cytuję :

on 21:56:36
a ja wysylam do siebie maile
on 21:56:39
i odbieram telefonem
on 21:56:48
ale mam narabane w lbie <;


No i za to własnie tak Cię lubię :)

 

tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono





"Był pięćdziesiąty dziewiąty rok.
Pamiętam ten grudniowy dzień
Gdy ośmiu mężczyzn zabrał sztorm
Gdzieś w oceanu wieczny cień.

W grudniowy płaszcz okryta śmierć
Spod czarnych nieba zeszła chmur.
Przy brzegu konał smukły bryg
Na pomoc "Mona" poszła mu.

Gdy przyszedł sygnał każdy z nich
Wpół dojedzonej strawy dzban
Porzucił, by na przystań biec,
Wyruszyć w ten dziki z morzem tan! "


     Wielki, ogromny szacuneczek dla ludzi narażających swoje życie by ratować życie innych. Zawsze miałam w sobie wiele podziwu dla wszelkich grup ratowniczych jak również dla przypadkowych świadków przeobrażających się w ratowników, jednak naprawdę zrozumiałam ile odwagi i męstwa mają ci ludzie gdy los rzucił mnie w sam środek takiej akcji. Było chłodno, cała załoga poubierana w swetry, polary, czapki i kto co miał ciepłego radośnie bawiła się w ślizganie po pokładzie z jednej burty na drugą gdy nasz bryg zjeżdzał z coraz to większej i bardziej stromej fali.Często gdy znajdowaliśmy się w dole fali, przysłaniała nam ona cały horyzont. Niesamowite wrażenie. Słychać było radosne śmiechy gdy wspinaliśmy się na kolejne grzbiety fal by ponownie runąć w dól. Gdy fala pakowała się na pokład i pieniła złowrogo laski w podskokach przebiegały na suche miejsca.Wszystko było ładnie, pięknie i wesoło aż do momentu gdy ktoś krzyknął " CZŁOWIEK ZA BURTĄ " " WYPADŁ BARTEK". Serce mi stanęło. Przez głowę przeleciały w jednej chwili wszystkie instrukcje jakie kiedykolwiek dostałam odnośnie człowieka za burtą, ale nikt nigdy nie mówił co robić na oceanie !!! Odnalazłam odpływającego od nas Bartka, który wyglądał jak główka od szpilki i po kilku sekundach zniknął mi z pola widzenia. Cały czas stałam na rufie i usiłowałam go wypatrzeć. Na pokładzie wybuchła panika. Kapitan kazał panikarzy usunąć pod pokład a resztę zagonił do roboty. Dopełniono wszelkich procedur. Jak zwykle w takich sytuacjach i zgodnie z prawem Murphiego jak coś może odmówić posłuszeństwa to napewno to zrobi - tak właśnie stało się z pontonowym silnikiem, który zrobił sobie wakacje. Dzięki Bogu Ostry (II oficer) oraz Bosu (jak sama nazwa wskazuje pełniący funkcję bosmana) skutecznie skrócili silnikowe wakacje. Z narażeniem własnego życia popłyneli szukać Bartka podczas gdy my wypatrywaliśmy go z pokładu. Bosu i Ostry spisali się na medal. Udało im się znaleźć i podebrać Bartka na ponton. Do tego momentu upłynęło zaledwie i aż 15 minut. Dla mnie to trwało przynajmniej 2 godziny. W momencie postarzałam się o jakieś 2 lata i zrobiłam kolejny kroczek w kierunku dorastania. Ocean pokazał nam, że nie wolno z nim igrać. Od tamtej chwili przez najbliższe 3 dni wszyscy dokładnie patrzyli gdzie chodzą, trzymali się lin asekuracyjnych i pilnowali jeden drugiego.....

Wszystko to zaczęło się bardzo niewinnie .... Bartek wyszedł zapalić, usiadł na tratwie ratunkowej a sycząca złowrogo fala cichaczem zmyła go z pokładu.



PS. od tamtego dnia Bartek dostał ksywę Otylia a po pokładzie i pod nim bardzo modne stało się hasło "PALENIE ZABIJA"

PS2. Na pokładzie był jeszcze jeden Bartek. Po chwili od ogłoszenia alarmu znalazł się przy mnie i powiedział, że to nie on wypadł. Skąd wiedziałeś, że tak pomyślę co ?


 

2006-09-05

Bandera - czyli w kupie raźniej


 
Stała oparta o reling na nawietrznej. Reling na zawietrznej szczelnie zasłaniali oficerowie oraz załoga szkieletowa. Kapitan dał znak. Biało-czerwone barwy wciągnięto dostojnie.Miała wrażenie, że trwało to wieki. Kapitan podawał najważniejsze zalecenia na nadchodzący dzień. Zamiast słuchać, resztkami silnej woli walczyła z rosnącym w siłę wewnetrznym zwierzątkiem.Jeszcze chwilę wytrzymasz, jeszcze chwilę wytrzymasz - powtarzała w myślach. Nie wytrzymała. Gwałtownie zerwała się ze swojego miejsca.Przebiegła obok kapitana, przedarła się między drugim a trzecim oficerem i zawisła na relingu.Paw był wreszcie wolny. Cisza, którą spowodowała swoim desperackim biegiem aż świdrowała jej w uszach. Trwało to krótką chwilę, jednak dla niej to było jak wieczność. Niespodziewanie cisza zamieniła się w przyjazny śmiech. Spłonęła rumieńcem i lekko odwróciła głowę w prawo. Koło siebie zobaczyła znajomą postać przewieszoną przez reling a za nią kolejne. Czy ja zawsze wszystko muszę robić pierwsza ? - pomyślała i odetchnęła z ulgą na myśl, że nie tylko na niej to kołysanie robi aż takie wrażenie.

2006-09-03

popłyneli koledzy w rejs ...


 
Popłyneli koledzy w rejs
fale ich kołyszą gdzieś
dla nich dobry los lub zły
im się sen na jawie śni
dla mnie zwykłe szare dni ...


lecz coś mi dziwnie  w duszy szepce
że stary pieczęć da w książeczce
i z horyzontu zniknie ląd
wypłynę stąd

a narazie ... popłyneli koledzy w rejs ...

pomyślnych wiatrów kochani !



na kogo wypadnie na tego bęc


Życie choć piękne tak kruche jest.
Wystarczy jedna chwila, by zgasić je.
Życie choć piękne tak kruche jest.
Zrozumiał ten, kto otarł się o śmierć.

  Uciekłam śmierci spod kosy. Bezczelnie się wywinełam. Już miała mnie w objęciach. Sepsa powoli rozchodziła się po organiźmie. Gorączka zbierała swoje żniwo wywołując kolejne majaki. Jeszcze tylko 2-3 godziny i będzie nasza - cieszyło się kostuchowe towarzystwo...

  Przyszedł ubrany na biało. Skalpel odbił w swej stalowo zimnej powierzchni iskierkę nadziei. Nie wykonał żadnego fałszywego ruchu. Ręka mu nie zadrżała, mimo że tylko on tak naprawdę wiedział, że kończy się jej czas. To nie była rutynowa operacja.Wiele mogło się wydarzyć. Z ostatnich wyników wyczytał, że to nie tylko walka o nerkę , to walka o życie tej niespełna 24 letniej Złośnicy.

... po 4 dniach zmniejszyli mi ilość podawanych kroplówek. Zaczęłam przyjmować proste pokarmy na przemian z 3 różnymi antybiotykami. Po 6 dniach pozwolili zrzucić nogi z łóżka i próbować wstawać. W 9 dobie wyjeli dren. Powoli zaczynałam się awanturować - pierwszy prawdziwy znak, że zdrowieję. W 12 dniu spotkałam się z nim w dyżurce. Gdy wręczał mi wypis, na jego twarzy widać było zadowolenie. Był dumny z siebie i ze mnie.Dopiero wtedy mi powiedział, że byłam w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Jego słowa do dzisiaj odbijają się echem w mojej głowie. Zmroził mnie. Wiele ta chwila zmieniła w moim postępowaniu. Odgniotła swoje piętno w mojej psychice i w sposobie w jaki postrzegam świat. Mało kto wtedy rozumiał co czułam . To dobrze. Mało kto wtedy wiedział jak się zachować. To źle.

czas żyć tak jakby dzisiejszy dzień był moim ostatnim.

śmiertelna wyliczanka trwa .... na kogo wypadnie na tego bęc ....

2006-09-02

Złośnica - czarownica

Złośnica obudziła się z refrenem brzmiącym w jej głowie

Ciepła krew poleje się strugami,
wygra ten kto utrzyma ship.
W huku dział ktoś przykryje się falami,
jak da Bóg ocalimy bryg.




fragment ten nie dawał jej spokoju przez większość dnia.Nuciła go pod nosem ładnych kilkanaście razy. Wiedziała,że coś się wydarzy.Ostrzegała.Nie słuchali.No i się doigrali.Polała się ciepła krew. W tym dniu podczas zwiedzania przepięknego sycylijskiego miasteczka Erice 3 kobiety zaliczyły bliski kontakt z ziemia. Wydawałoby się, że refren da Z już spokój, ale nie odpuszczał. Poszedł sobie dopiero gdy mama Z zjechała ze schodów autokaru dotkliwie tłukąc sobie biodro. Chciałoby się rzec " a nie mówiłam ???? "